PIT-11 – jak uwzględnić zasiłek chorobowy pracowników i zleceniobiorców

Sytuacje, gdy osoby świadczące pracę muszą ją przerwać z powodu choroby bądź innych komplikacji zdrowotnych zdarzają się bardzo często. Jest tak bez względu na to, na jakiej podstawie pozostają w zatrudnieniu. To, czy na co dzień wykonują swoje obowiązki zawodowe w oparciu o umowę o pracę czy cywilnoprawną umowę zlecenia wpływa natomiast na rozliczanie do celów podatkowych wypłacanych im w związku z tą chorobą świadczeń. Wpływa także na sposób ich wykazywania w informacji PIT-11.

Nieobecność pracownika w pracy spowodowana chorobą nie pozbawia go prawa do wynagrodzenia. Jak bowiem wynika z art. 92 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy, za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną – trwającej łącznie do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, a w przypadku pracownika, który ukończył 50. rok życia – trwającej łącznie do 14 dni w ciągu roku kalendarzowego, pracownik zachowuje prawo do 80% wynagrodzenia (chyba że obowiązujące u danego pracodawcy przepisy prawa pracy przewidują wyższe wynagrodzenie z tego tytułu). Jest to tzw. wynagrodzenie chorobowe, które powinien finansować i wypłacać mu pracodawca.

Po upływie tego okresu (tj. w zależności od sytuacji od 34. bądź 15. dnia niezdolności do pracy w tym samym roku kalendarzowym) pracownik nabywa prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia społecznego (który jest finansowany z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych).

Zasiłek chorobowy wypłaca albo ZUS, albo pracodawca. To, który z tych podmiotów jest płatnikiem tego świadczenia, zależy od liczby osób, które pracodawca zgłosił do ubezpieczenia chorobowego. Zasiłek ten określają i wypłacają (w imieniu ZUS) pracodawcy, którzy według stanu na 30 listopada poprzedniego roku kalendarzowego zgłosili do ubezpieczenia chorobowego powyżej 20 ubezpieczonych. Natomiast w razie zgłoszenia do tego ubezpieczenia nie więcej niż 20 ubezpieczonych – ich obsługą w tym zakresie zajmuje się bezpośrednio Zakład Ubezpieczeń Społecznych. W przypadku pracodawców, którzy na 30 listopada nie zgłaszali nikogo do ubezpieczenia chorobowego, bierze się pod uwagę liczbę ubezpieczonych według stanu na pierwszy miesiąc, w którym pracodawca dokonał takiego zgłoszenia.

Zasiłków chorobowych pracodawca nie uwzględnia w podstawie wymiaru składek ZUS. Nie odprowadza się od nich również składki zdrowotnej.